ΤΟΥ : ΤΑΣΟΥ ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΥ
(πρώην δήμαρχος Νάουσας )
“ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΔΗΜΑΡΧΩΝ ΝΑΟΥΣΑΣ”
(Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)
Ο Δήμαρχος της Νάουσας είναι ο επικεφαλής του Δήμου.
Ο Δήμος της Νάουσας ιδρύθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1912, αμέσως μετά την απελευθέρωση από τους Οθωμανούς.
Με τις οργανωτικές αλλαγές του Προγράμματος Ανασυγκρότησης της Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης «Καποδίστριας», ο Δήμος θα μεγαλώσει σημαντικά με την ενσωμάτωση των κοινοτήτων Αρκοχωρίου, Γιαννακοχωρίου, Ροδοχωρίου (με τους οικισμούς Ροδοχωρίου, Μεταμόρφωσης και Αγίου Παύλου) και Στενημάχου.
Το 2011 με το πρόγραμμα τοπικής αυτοδιοίκησης Καλλικράτης, με τον δήμο Ηρωικής Πόλης Νάουσας συνενώθηκαν οι πρώην Δήμοι Ανθεμίων (Επισκοπή, Κοπανός, Λευκάδια, Μαρίνα, Πολλά Νερά, Μονόσπιτα, Χαρίεσσα) και Ειρηνούπολης (Αγγελοχώρι, Αρχάγγελος, Άνω Ζερβοχώρι, Παλαιό Ζερβοχώρι, Πολυπλάτανος)
Κατάλογος δημάρχων Νάουσας
* Γιώργος Λαπαβίτσας 1868-1881
Μετά την παραχώρηση από τους Οθωμανούς ειδικών προνομίων αυτοδιοίκησης στους μη Μουσουλμανικούς πληθυσμούς (Χάττι Χουμαγιούν), πρώτος δήμαρχος Νάουσας εκλέγεται ο Γεώργιος Λαπαβίτσας, μετά από εκλογές. Από τον Λαπαβίτσα αρχίζουν τρεις περίοδοι που εκλέγονται οι Τζορμπατζήδες. Αυτοί οι ίδιοι παραχωρούν και καρπούνται σ’ αυτές τις περιόδους τα μη έχοντα ιδιοκτήτη κτήματα. Στη δημαρχία του Λαπαβίτσα παραχωρήθηκε στον Δήμο η Αράπιτσα, ο Άγιος Νικόλαος, η Κούλα και το Κονάκι, τα οποία έως τότε ανήκαν στο Δημόσιο. Ο Δήμαρχος είχε προσωπική φρουρά από 6 άτομα, Χριστιανούς. Είχε το τσιφλίκι του στην Επισκοπή. Παρέμεινε στη Δημαρχία έως το 1881, οπότε και έχασε την εκλογή από τον Κώστα Αντωνάκη Περδικάρη.
* Κώστας Αντωνάκης Περδικάρης 1881-1885 Έμεινε ως το 1885. Στη Δημαρχία αυτού, ο Λαπαβίτσας, πολιτικός του αντίπαλος, έσπασε τις πόρτες της φυλακής και λευτέρωσε δύο καταδίκους (προφανώς οπαδούς του).
*Δημήτριος Λόγγος 1885-1889 Βιομήχανος, διαδέχθηκε τον Περδικάρη για 4 χρόνια.
*Γιώργης Τσιάρας-Μούρτζιος 1889-1894 Γαιοκτήμονας, διαδέχθηκε τον Λόγγο στη θέση του δημάρχου σε ηλικία 75 ετών.
* Κωνσταντίνος Xατζημαλούσης 1894-1916 Διαδέχεται τον Τσιάρα και παραμένει στο δημαρχιακό αξίωμα και μετά την απελευθέρωση. Ο Χατζημαλούσης στο διάστημα αυτό πέραν των οργανώσεων σχολείων, εκκλησιών, οργανώνει το λαό σε συντεχνίες και θέτει τα θεμέλια του λαϊκού Συνδέσμου “Πούπουλο”, μιας επαναστατικής για την εποχή της, τοπικής κοινωνικοπολιτικής οργάνωσης . Ο Χατζημαλούσης, άνθρωπος πλούσιος δε διστάζει να τα βάλει με την άρχουσα τάξη. Στέκεται στον λαό σαν δικολάβος του και βοηθός του κάθε πολίτη. Αλληλογραφώντας κατορθώνει να χτιστούν στις μέρες του, με τη βοήθεια των Ναουσαίων της Αμερικής τα σχολεία του Αγίου Μηνά πάνω στο ενοριακό νεκροταφείο. Προτρέπει ακόμα και τους Αμερικάνους να ιδρύσουν τον Σύλλογο “Άγιος Δημήτριος” στη Βοστώνη. Βασικότερο έργο του όμως είναι το υδραγωγείο το οποίο έρχεται με πήλινες σωλήνες απ’ τον Άγιο Νικόλα και όχι απ’ της Χώρας το νερό, που ως τότε υδρεύονταν ένα μεγάλο μέρος της πόλης.
*Γρηγόριος Περδικάρης 1916-1918 Διορισμένος από το Παλάτι, μετά από παρέμβαση του Δραγούμη.
*Σπυρίδων Λαναράς 1918-1922 Διορισμένος
*Θωμάς Αρνής 1922-1925 Διορισμένος. Εφάρμοσε το πρώτο «Πολεοδομικό σχέδιο Νάουσας».
*Γεώργιος “Τζιών” Περδικάρης 1925-1932 Στις 25 Σεπτεμβρίου 1925 ψηφίζεται πανηγυρικά απ’ το Λαό ο Γεώργιος Περδικάρης, ο επονομαζόμενος “ΤΖΙΩΝ”. Από τους πιο εργατικούς δημάρχους, οργανώνει σχολεία, βοηθά το προσφυγικό στοιχείο, και ρίχνει όλο το βάρος του στη δημιουργία υδραγωγείου. Ζητά την οριστική και τελική επίλυση του Δάσους Σελίου. Επί θητείας του κατασκευάζονται μερικοί αναγκαιότατοι αγροτικοί δρόμοι. Για πρώτη φορά, φορολογεί τα εργοστάσια που κινούνται με νερό του Δήμου. Επίσης κατασκευάζει την ηλεκτρική εταιρεία και ηλεκτροδοτεί τα σπίτια. Το 1929 χτίζει τα Δημοτικά Σφαγεία.
*Φιλώτας Κόκκινος 1933-1938 Στα 1932 εκλέγεται για Δήμαρχος ο Φιλώτας Κόκκινος της γνωστής οικογενείας των Βιομηχάνων. Ήταν μόλις 32 χρόνων. Ήταν ο Δήμαρχος με τη μεγαλύτερη φαντασία και τους φανατικότερους οπαδούς. Έκανε εφαρμογή του σχεδίου πόλεως. Επί θητείας του έγινε διάνοιξη και οδόστρωση διαφόρων οδών και πλατειών. Επίσης άνοιξε τις σημερινές πλατείες Καρατάσου και Δημαρχίας. Άλλα έργα είναι η διαρρύθμιση του νεκροταφείου Αγίου Αθανασίου, η ίδρυση Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, η αγορά του κτήματος Σκοτίνας, η έναρξη τουριστικού περιπτέρου στο Κιόσκι, η ανακαίνιση του Δημοτικού Μεγάρου, η ίδρυση Δημοτικής Βιβλιοθήκης, η κατασκευή Παιδικού Σταθμού, του πρώτου στην Ελλάδα, η κατασκευή Γυμναστηρίου, οι αγροτικοί δρόμοι Σκάλας και Πλακένιας, η διάνοιξη του δρόμου για το Σέλι και η περίφημη ανέγερση του Νοσοκομείου. Επί των ημερών του το 1935 γίνονται και οι πρώτοι χιονοδρομικοί αγώνες στο Σέλι. Αξιοσημείωτη ήταν η συμβολή του στην ίδρυση τεχνικών σχολών στη Νάουσα. Απομακρύνθηκε από τη δικτατορία του Μεταξά. (Α’ Περίοδος)
*Σταύρος Κούλης 1938-1941 Διορισμένος
*Στέργιος Φετλής 1944-1945 Εξελέγη, μετά από εκλογές που διενεργήθηκαν από το Ε.Α.Μ.
*Χριστόδουλος Πετρίδης 1945 Διορισμένος. Ως Δήμαρχος Νάουσας την ταραγμένη εμφυλιακή εποχή δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές, ενώ το σπίτι του, ιδιαίτερα οχυρωμένο από τον Στρατό, καταστράφηκε ολοσχερώς, όπως και η πόλη, τον Γενάρη του 1949, από τον ΔΣΕ.
* Γρηγόριος Σιούγγαρης 1946 Διορισμένος. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους και πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, ο οποίος ηλεκτροδοτούσε το Αμύνταιο, την Κοζάνη και την Πτολεμαϊδα. Όλα αυτά μέχρι την κατοχή. Στην Νάουσα μετά τον Στέργιο Φετλή, οι διορισμένοι δήμαρχοι από το επίσημο κράτος δολοφονούνται από τους αντάρτες. Είναι η μαύρη εποχή του εμφυλίου. Σε αυτήν τη δύσκολη εποχή ο Γρηγόριος Σιούγγαρης, αναλαμβάνει τον δημαρχιακό θώκο, χωρίς ούτε έναν δημοτικό σύμβουλο, μιας και μετά τη δολοφονία του Πετρίδη, επικρατεί μεγάλος φόβος στην πόλη. Από την πολιτική βγήκε πάμφτωχος.
*Νικόλαος Θεοφίλου 1947-1949 Διορισμένος από την κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη. Εφονεύθη στις 14-1-1949 από τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος. Στη μνήμη του, σήμερα, ένας από τους πιο κεντρικούς δρόμους της Νάουσας, έχει το όνομά του.
*Αθανάσιος Κουλτζής 1949-1950 Διορισμένος
*Φιλώτας Κόκκινος 1951-1954 Εξελέγη για δεύτερη φορά στις εκλογές του 1951. (Β’ Περίοδος)
*Αλέξανδρος Χωνός 1955-1958 Στις 21 Νοεμβρίου 1954, η Νάουσα εκλέγει Δήμαρχο τον Αλέκο Χωνό. Αγωνιστής της Δημοκρατίας και της Λευτεριάς, γεννήθηκε το 1911 και ήταν γιος του λογίου Σταύρου Χωνού. Στις εκλογές του 1954 εξελέγη και η πρώτη γυναίκα δημοτική σύμβουλος Νάουσας, η Αγαθή Αρκ. Βαφειάδου (1922-1984), η οποία πέθανε στη Γερμανία σε ηλικία 62 ετών στις 24 Μαρτίου 1984.[2] Υπήρξε ο λαϊκότερος Δήμαρχος που πέρασε απ’ την πόλη. Επί θητείας του δόθηκαν 1.800 στρέμματα στους ακτήμονες και 5.000 στρέμματα στους κτηνοτρόφους. Επίσης παραχωρήθηκαν οικόπεδα στην περιοχή Αϊλιά σε πτωχούς και άστεγους δημότες . Εγκρίθηκε η αγορά οικοπέδων για τις εργατικές κατοικίες Παπαράντου. Με δασικό δρόμο που περνούσε από το Ροδοχώρι συνδέεται η Νάουσα με την Πτολεμαΐδα οδικώς. Με την άρδευση αγροτικής περιοχής Γάστρας αξιοποιήθηκαν 2.000 στρέμματα αγροτικής γης που ήταν ξηρικά. Επί θητείας του εκδόθηκε προεδρικό διάταγμα με το οποίο η Νάουσα (και κατ’ επέκταση ο δήμος της) χαρακτηρίστηκε ως “Ηρωική”, λόγω της εξέγερσης του 1822 και της Καταστροφής που ακολούθησε. Βασικότερο έργο του Χωνού υπήρξε η αγορά του Δημοτικού Δάσους.
*Φιλώτας Κόκκινος 1959-1967 Εξελέγη στις εκλογές του 1959 και επανεξελέγη το 1964. Απομακρύνθηκε από τη χούντα. (Γ’ Περίοδος) Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1987.
-Γ. Χρυσοχόου, με αναπληρωτή δημάρχου τον Ζήση Χρυσοχόου
-Μ. Βαλσαμίδης 1967-1974 Διορισμένοι από τη χούντα[3]
*Δημήτριος Βλάχος 1975-1989 Δικηγόρος. Μέχρι σήμερα αποτελεί τον μακροβιότερο δήμαρχο Νάουσας. Εξελέγη σε 5 εκλογικές αναμετρήσεις (1975,1978,1982,1986,1998). Υποστηριζόταν από το Κ.Κ.Ε., και γενικότερα τις δυνάμεις της Αριστεράς. Την περίοδο αυτή λαμβάνει χώρα η αγορά του συγκροτήματος του Δημοτικού Θεάτρου. Γίνονται οι ανάλογες διαμορφώσεις και προσαρμογές και αρχίζει η λειτουργία Κινηματογραφικής Λέσχης, εντευκτηρίου, αίθουσας πολλαπλών χρήσεων. Το 1980 κατασκευάζεται το μέγαρο της Εστίας Μουσών, όπου άρχισε να λειτουργεί το Δημοτικό Ωδείο και η Σχολή Μπαλέτου και στεγάζεται η Χορωδία του σωματείου “Ωδείο Ναούσης”. Στη δημιουργία αυτών των έργων βέβαια, ιδιαίτερα σημαντική είναι η συνεισφορά πολλών Ναουσαίων ευεργετών. Το 1981 τίθεται σε λειτουργία η Δημοτική Βιβλιοθήκη, με πολλές χιλιάδες τίτλους βιβλίων και ανάλογη στελέχωση, ενώ το 1985 αρχίζει να λειτουργεί το Ανοικτό Δημοτικό Θέατρο με 1.100 θέσεις, στα πρανές του Δημοτικού Πάρκου «Κιόσκι». Αρχίζει η ραγδαία ανάπτυξη του Χ.Κ. Τελειώνει και εξοπλίζεται το μεγάλο καταφύγιο-ξενοδοχείο, εγκαθίσταται ο μεγαλύτερος στον ελλαδικό χώρο (τότε) αναβατήρας και άλλοι συρόμενοι, αναγείρονται το σαλέ στα 3-5 Πηγάδια, κτιριακό συγκρότημα ξενοδοχείου, εστιατορίου, αναψυκτηρίου, με κλειστή πισίνα, διανοίγονται νέες πίστες και το μέγιστο, εγκαθίσταται σύστημα τεχνητής χιόνωσης (εγκαινιάζεται το 2002) υπερσύγχρονο και το μοναδικό στην Ελλάδα. Παράλληλα πάει και η αξιοποίηση του άλσους Αγίου Νικολάου. Δημιουργείται το ξενοδοχειακό συγκρότημα «ΒΕΡΜΙΟΝ» με 75 δωμάτια και σουίτες, αίθουσα συνεδρίων, εστιατόριο, καφετέρια, γυμναστήριο κλπ. Το συγκρότημα αυτό γίνεται η ναυαρχίδα της τουριστικής ανάπτυξης της Νάουσας. Η διοίκηση και διαχείριση γίνεται από Δημοτική Επιχείρηση, η οποία είναι η μοναδική στην Ελλάδα επιχείρηση του δημόσιου τομέα που λειτουργεί άψογα και με κέρδη. (Α’ Περίοδος)
*Πέτρος Μπόλας 1989-1990 Εκλεγμένος με τον συνδυασμό του Δημητρίου Βλάχου. Αντικατέστησε τον τελευταίο στον δημαρχιακό θώκο, λόγω καθόδου του ως υποψήφιου βουλευτή στις Βουλευτικές Εκλογές εκείνης της χρονιάς.
*Γεώργιος Πολάκης 1991-1994 Δικηγόρος. Εξελέγη στις εκλογές του 1990, με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ.
*Γρηγόριος Λιόλιος 1995-1998 Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Εξελέγη τον Οκτώβριο του 1994, υποστηριζόμενος από τη Νέα Δημοκρατία, και διοίκησε τον δήμο από το 1995 έως το 1998.
*Δημήτριος Βλάχος 1999-2002 Εξελέγη στις εκλογές του 1998. Η τελευταία από τις πέντε θητείες του. (Β’ Περίοδος).
*Αναστάσιος Καραμπατζός 2003-2014 Δικηγόρος. Εξελέγη σε 3 εκλογικές αναμετρήσεις (2002,2006,2010), υποστηριζόμενος από το ΠΑΣΟΚ. Επί θητείας του δρομολογήθηκαν και υλοποιήθηκαν σημαντικά έργα όπως η κατασκευή του κλειστού κολυμβητηρίου του Αγίου Νικολάου, η ανάδειξη της σχολής του Αριστοτέλη και η κατασκευή του πολιτιστικού κέντρου που στεγάστηκε εκεί, η επανάχρηση του πρώην βιομηχανικού κτηρίου “ΒΕΤΛΑΝΣ” σε πολυχώρο πολιτισμού, η δημιουργία του “Κέντρου Τεκμηρίωσης Βιομηχανικής Κληρονομιάς” στο Βαφείο της πρώην ΕΡΙΑ, η ίδρυση και λειτουργία πανεπιστημίου στο διατηρητέο κτήριο “Λόγγου-Τουρπάλη”, η ολοκλήρωση του αθλητικού κέντρου “Κούκου”, η σύνταξη του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Νάουσας, η επανάχρηση πολλών διατηρητέων κτηρίων (Μάκη, Ράικου, Κόκκινου, ΠΙΚΠΑ), η ανάπλαση του βράχου του Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου με τον χαρακτηριστικό Υδροτροχό στην είσοδο της πόλης, η διαμόρφωση πεζόδρομων και η ανάδειξη της Αράπιτσας, η ανάπλαση κοινόχρηστων χώρων στο Αρκοχώρι και η ανάδειξή του σε τουριστικό προορισμό, η ανακαίνιση του ξενοδοχείου “ΒΕΡΜΙΟ” στον Άγιο Νικόλαο, μιας απ’ τις ναυαρχίδες του τουρισμού της Νάουσας, η υδροδότηση των ορεινών οικισμών της Νάουσας, η κατασκευή σχολείων (Νηπιαγωγείο Γιαννακοχωρίου, 10ο Δημοτικό σχολείο Νάουσας), η κατασκευή σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων και η τοποθέτηση ευρυζωνικού δικτύου οπτικών ινών. Επί θητείας του, επίσης στον νέο Καλλικρατικό Δήμο Νάουσας δρομολογήθηκε και ξεκίνησε η κατασκευή του μεγαλύτερου δημοτικού έργου, στην περιοχή της Ημαθίας, Αποχέτευσης και Επεξεργασίας Λυμάτων μαζί με τον Βιολογικό Σταθμό, στους πεδινούς οικισμούς του διευρυμένου δήμου της Ηρωικής Πόλης Νάουσας (Ανθέμια- Ειρηνούπολη). Παράλληλα υλοποιήθηκαν δίκτυα αποχέτευσης σε τοπικές κοινότητες (Χαρίεσσα), καθώς και δεξαμενές υδροδότησης πεδινών οικισμών του διευρυμένου δήμου.
*Nικόλαος Κουτσογιάννης 2014-2019 Εξελέγη στις εκλογές του 2014. Επί θητείας του, τοποθετήθηκαν νέοι κάδοι ανακύκλωσης (υπέργειοι, υπόγειοι κλπ). Υπήρξε εμπνευστής του καινοτόμου, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, προγράμματος παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας από την αξιοποίηση των υδατοπτώσεων, το οποίο ωστόσο αποδείχθηκε μη εφαρμόσιμο.
* Νικόλαος Καρανικόλας 2019- σήμερα Αγρονόμος-Τοπογράφος- Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Χωροταξίας και Ανάπτυξης της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Εξελέγη, χωρίς κομματική στήριξη, στις εκλογές του 2019, με ποσοστό 51,17%, έναντι του Νίκου Κουτσογιάννη.
